dag 12 New Orleans

Vandaag van Cleveland, Mississippi naar New Orleans, Louisiana gereden, een ritje van zo'n 5 uur. Onderweg even koffie gedronken bij de Mac in Jackson, Mississippi. In Jackson, Tennessee zijn we een paar dagen geleden al even geweest. Het liedje van Johnny Cash & June Carter zal in ieder geval over een van deze 2 Jackson's gaan.

Toen we zo'n beetje de stad in kwamen rijden, brak er echt een hevige regen- en onweersbui los, lastig rijden. We hadden bij het Louisiana Visitor's Center een kortingsbon gekregen voor het Holiday Inn hotel gekregen aan Royal Street, welke uitkomt op Canal Street en parallel loopt aan Bourbon Street, hartje centrum dus ! O ja, we zien de Mississippi vanuit ons hotelraam ! Fijn en net hotel dit.
Na de rugzakken weer naar de hotelkamer te hebben gesleept en primaire levensbehoeften airco en internet-toegang te hebben gecheckt, 't centrum in gelopen. Wat mij meteen op viel is de veel relaxtere sfeer dan laten we zeggen New York en zeker dan Memphis ! Sinds enige tijd weer 's echt lekker gegeten: gegrilde vis met rijst, groenten, Cajun style, heerlijk ! Even terug weer naar 't hotel en even bijkomen.
Overigens, de lekkerste koffie die ik tot nu toe hier in Amerika op heb, is toch nog steeds de koffie van Arjan, en dat met de beperkte middelen van flesjes water en kleine koffiezetapparaatjes op de hotelkamer !

Hoewel ik in eerste instantie niet zo'n zin had in al weer bier drinken, was dit avondje Bourbon Street de leukste uitgaansavond tot nu toe. Wat een relaxte sfeer zeg ! Uit heel veel kroegjes komt de live muziek je tegemoet: jazz (en dan niet van die saaie, ingewikkelde soort), dixieland, zydeco, blues, van alles. Er wordt hier gewoon gezellig gedanst (daar heb ik me nog even niet aan gewaagd).

De muzikanten worden hier direct afgerekend op hun prestaties d.m.v. een fooienpot. En van de andere kant is het ook zo dat op het moment dat de band stopt met spelen voor een pauze, de helft van het publiek op staat en doorloopt naar een volgende kroeg. Speulen dus totdat je er bij neer valt !
In de laatste kroeg zat een kerel (Michael) achter een honkey tonk piano, met daarom heen een soort van hangtafel waar een man of 15 omheen zit op barkrukken. Je kunt gewoon roepen wat je wilt horen, en als je dan wat in de fooienpot gooit dan speelt 'ie 't gewoon. Hij speelde een groot gedeelte van het Stones album 'Exile on Main Street' , en dan ook zelfs een aantal bonustracks van de onlangs uitgebrachte geremasterde versie. Loving Cup, alleen zang en piano, kippenvel !
Echt gezellig zitten kletsen met wat mensen hier, o.a. met Stacey (die Tiny genoemd wordt, omdat ze slechts 4 feet 10 is) en haar man Steve.

Overigens, volgens de barjuffrouw die er een paar jaar gewerkt had, is Memphis maar een 'filthy little place' ! Vergeleken met New Orleans kan ik daar wel in mee gaan, voor zover ik in die paar dagen iets van deze steden heb gezien.

O ja, striptenten genoeg hier en ook op straat veel aanspraak van hele aardige dames, vooral op de terugweg 's nachts, eh, zo ongeveer om de paar meter, lachwekkend op een gegeven moment wel ! En natuurlijk moesten we na het bierdrinken weer naar het lokale 'Eethuis Druten'.

We hebben eigenlijk geen foto's gemaakt vanavond, ook wel 's lekker !

PS: Joran vd Sloot en het olielek beheersen 't nieuws, zolang als we hier zijn al.